کد مطلب:246071
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:206
شهادت امام
چون هنگام شهادت امام ما، جواد نزدیك شد، امام، فرزندش علی الهادی و جمعی از شیعیان خاص و محبین مطمئن را فراخواند.
ودایع و مواریث انبیاء را به حضرت هادی تسلیم كرد و به دیگران فرمود: «امام پس از من علی است. امر او، امر من است. كلام او، كلام من است و اطاعت از او، اطاعت از من و اطاعت از خدا است.»
و سكوت كرد.
یك نفر پرسید: «پس از او امام كیست؟»
فرمود: «فرزندش حسن.»
یك نفر پرسید: «پس از حسن، امام كیست؟»
اشك در چشمان امام ما، جواد جمع شد، بغض گلویش را گرفت و شروع به گریه كرد و گریه اش لحظه به لحظه شدت یافت.
و در میان گریه فرمود: «پس از حسن، فرزندش مهدی منتظر و قائم به حق امام است.»
یك نفر پرسید: «یابن رسول الله! او چرا قائم نامیده شده است؟»
امام ما، جواد فرمود: «به این دلیل كه او به امر امامت قیام می كند، در آن زمان كه یادش فراموش شده و اكثر قائلین به امامت، به وادی ارتداد غلتیده اند.»
یك نفر پرسید: «چرا منتظر نامیده می شود؟»
امام ما، جواد فرمود: «به این دلیل كه غیبتش به طول می انجامد و مخلصان انتظار ظهورش را می كشند و تردید كنندگان به وادی انكار
[ صفحه 123]
می افتند و منكران یادش را مسخره می كنند و منافقان به تكذیبش برمی خیزند و شتاب آلودگان هلاك می شوند و مسلمین نیز به ورطه ی نابودی می افتند.» [1] .
[ صفحه 124]
[1] وفيات الائمه - صفحه ي 341.